Rozgardiasz w Jerychu. Jezus, tłum i wołający za Jezusem niewidomy żebrak. „Rabbuni, żebym przejrzał” – prosi Jezusa, gdy w końcu udało mu się przed Nim stanąć. A Jezus, widząc jego wiarę, uzdrowił go.

Ów żebrak jest jednym z nielicznych żyjących dwa tysiące lat temu, o którym cokolwiek dziś wiemy. To Bartymeusz, syn Tymeusza – napisał Ewangelista. Jezus nie tylko przywrócił mu wzrok, ale dał mu też nieśmiertelną sławę. Taką, o której pomarzyć mógłby niejeden rzymski cesarz czy któraś ze sław bardziej współczesnego świata. O ich istnieniu, po wieku, dwóch, wiedzą już najczęściej tylko specjaliści od historii. Bartymeusza, syna Tymeusza, kojarzono przez wieki. I kojarzą do dziś miliony chrześcijan na całym świecie.

Ewangeliści najczęściej nie podawali imion tych, których Jezus uzdrowił. Dlaczego akurat jego imię znamy? Odpowiedź kryje się pewnie w tej lakonicznej wzmiance z końca tej historii. „Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą” – czytamy. Poszedł za Jezusem „fizycznie”, wspiął się z Jerycha do Jerozolimy, gdzie ma miejsce kolejna scena Markowej Ewangelii? Możliwe. Być może jednak chodziło o coś więcej. Być może chodziło o to, że stał się odtąd jednym z uczniów Jezusa...

Nam Jezus też... no, może nie przywrócił, ale na pewno dał nam wzrok. Przez łaskę wiary udzielonej nam w sakramencie chrztu. My też widzimy. Widzimy, że kresem naszego życia jest nie grób, ale zmartwychwstanie. I dlatego, tak jak Bartymeusz, też idziemy za Jezusem. Wiedząc, że nasze imiona zapisane są w niebie.

Światowy Dzień Misyjny (Niedziela Misyjna) został ustanowiony 14 kwietnia 1926 r. przez papieża Piusa XI i każdego roku we wszystkich diecezjach i parafiach na świecie jest obchodzony w przedostatnią niedzielę października. Dzień ten jest również świętem patronalnym Papieskich Dzieł Misyjnych, a szczególnie Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary. W Polsce Światowy Dzień Misyjny, zwany również Niedzielą Misyjną, przedłuża się na cały tydzień.

W 2024 roku Niedziela Misyjna jest obchodzona 20 października pod hasłem „Idźcie i zapraszajcie wszystkich na ucztę”.

W niedzielę 13 października obchodzimy XXIV Dzień Papieski pod hasłem: „Św. Jan Paweł II. Ewangelia starości i cierpienia”. Podczas Dnia Papieskiego odbywa się również zbiórka na program stypendialny dla zdolnej i niezamożnej młodzieży z małych miejscowości organizowana przez Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. W wielu parafiach rozprowadzane są również kremówki papieskie, z których dochód również przeznaczany jest na cele charytatywne. Jest to wyjątkowa okazja, by po raz kolejny przypomnieć sobie nauki Papieża Polaka,  Przesłanie tegorocznego Dnia Papieskiego nawiązuje do papieskiego listu apostolskiego „Salvifici doloris” (O chrześcijańskim sensie cierpienia) oraz listu „Do Moich Braci i Sióstr – ludzi w podeszłym wieku”. Jan Paweł II uczył, że „szacunek i miłość wobec ludzi w podeszłym wieku jest jedną z najważniejszych cech prawdziwie ludzkiej i dojrzałej cywilizacji”.

Obfite owoce, jakie przynosi różaniec, to nie tylko rezultat zawartych w nim modlitw ustnych, słusznie uważanych za najpiękniejsze i najskuteczniejsze , ale także snutego na ich tle rozważania niezgłębionych tajemnic naszego zbawienia. Różaniec odmawiany pobożnie i wytrwale nie tylko wyprasza łaski, o które prosimy w podjętych intencjach, w Modlitwie Pańskiej, w Pozdrowieniu Anielskim, czy w doksologii (Chwała Ojcu), ale ponadto przynosi pogłębienie życia Bożego przez coraz bliższą łączność z Maryją, a za Jej pośrednictwem z Jezusem.

Można więc śmiało powiedzieć, że różaniec przemienia życie. Przemiana ta jest rezultatem pogłębiania się cnót teologicznych (wiary, nadziei i miłości) pod wpływem rozważania piętnastu tajemnic, uznawanych za streszczenie Ewangelii9. Rozważanie tych tajemnic wywiera wpływ na postępowanie człowieka. Modlitewne i pełne miłości przypatrywanie się Jezusowi i Maryi w kolejnych wydarzeniach ewangelicznych niepostrzeżenie przyczynia się do naśladowania Ich cnót, a w konsekwencji - przez nieustanną przemianę życia - prowadzi do świętości.