Zaproszenie na występ Promyków Słonecznych z Pniew
W niedzielę 30 stycznia 2022 r.
na Mszy Świętej z udziałem dzieci o godz. 11.00
wystąpi w naszym kościele chór dziecięco - młodzieżowy
Promyki Słoneczne z Pniew
pod kierunkiem Danieli Jankowskiej - siostry urszulanki Serca Jezusa Konającego.
Serdecznie zapraszamy do uczestniczenia w tym wydarzeniu drogich parafian i gości.
Kilka informacji o chórze:
Dziecięco-Młodzieżowy Chór Promyki Słoneczne powstał wiosną 1988 r. w związku z przygotowaniami do sprowadzenia relikwii św. Urszuli Ledóchowskiej z Rzymu do sanktuarium w Pniewach koło Poznania. Dlatego też św. Urszula jest patronką tego zespołu śpiewaczego. Nazwa chóru zainspirowana została napisanym przez nią wierszem, który stał się hymnem zespołu: O Panie, niech będę jak promyk słoneczny… W chórze śpiewa około setki dzieci i młodzieży w wieku od 7 do 19 lat. Inicjatorką, dyrygentem i kierownikiem artystycznym jest s. Daniela Jankowska, urszulanka Serca Jezusa Konającego. Podstawowym zadaniem Promyków Słonecznych jest oddawanie czci Bogu poprzez śpiew liturgiczny. Liturgiczny charakter chóru w znacznej mierze decyduje o profilu repertuarowym, który obejmuje chorał gregoriański oraz utwory wielogłosowe kompozytorów dawnych i współczesnych. Chór Promyki Słoneczne jest także zespołem koncertującym. Śpiewał w Polsce i za granicą, szerząc rodzimą kulturę muzyczną. Zespół był zapraszany z koncertami do Finlandii, Austrii, Francji, Danii, Anglii, Niemiec, Irlandii, Holandii, Włoch i na Słowację. Największym wydarzeniem był koncert w Castel Gandolfo dla Ojca Świętego Jana Pawła II w sierpniu 1993 r. oraz śpiew podczas kanonizacji św. Urszuli w roku 2003 na Placu św. Piotra w Rzymie. Chór nagrał sześć płyt: O Panie, niech będę jak promyk słoneczny, z kolędami, z Akatystem do Ducha Świętego, z Akatystem ku czci Bogurodzicy, z pieśniami eucharystycznymi, z pieśniami ku czci św. Urszuli. Należy do Polskiej i Światowej Federacji Pueri Cantores. Młodzi śpiewacy starają się głosić chwałę Jezusa Chrystusa także kształtowaniem osobowości, by swoimi talentami, sumienną pracą i wytrwałością coraz radośniej służyć własnym rodzinom i tym wszystkim, z którymi się spotykają i którym śpiewają.
Niedziela Słowa Bożego
"a uszy całego ludu były zwrócone ku księdze Prawa."
Słucham – ale nie słyszę, czytam, ale nie wiem o czym. Bywa, że myśli błądzą wokół spraw, które przed chwilą się wydarzyły, albo tego, co za chwilę mam zrobić. Z trudem skupiam się nad słowem, nad którym chcę się zatrzymać. Skoro tak dzieje się ze zwykłym słowem, w jakiej dyspozycji staję wobec Bożego Słowa? Jak przygotowuję się do Jego słuchania lub czytania?
Słowo to wymaga szczególnej uwagi, by ze zrozumieniem i wiarą przyjąć to, co mówi do mnie Bóg. Trzeba wewnętrznego wyciszenia, ale także ciszy wokół. To trudne w dzisiejszym świecie, w którym ciągle gdzieś gnam, planuję, wyobrażam, co przyniesie jutro. Gdzie zasypuję swoją głowę mnóstwem niepotrzebnych i nie zawsze wartościowych wiadomości, czy obrazów, które przeszkadzają w skupieniu. A Bóg jest stale przy mnie, cierpliwie czeka, bym w końcu szczerze skierowała swoje uszy ku Niemu, zauważyła, że jest i zaprosiła Go do lepszego poznawania Jego Słów.
"Zróbcie wszystko, cokolwiek Wam powie"
„Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” – powiedziała Maryja do obsługujących wesele w Kanie Galilejskiej. Posłuchali. I stał się cud.
To wezwanie Maryi skierowane jest poniekąd do każdego chrześcijanina. „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Czyli? Przecież nie o napełnienie stągwi chodzi. Wezwanie Jezusa najlepiej streszczają to dwa pierwsze zdania, które wypowiada Jezus w Ewangelii Marka: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!”
„Nawracajcie się” , czyli wedle biblijnej greki nie „porzućcie grzechu” co „odmieńcie swój sposób myślenia”. Bo dopóki człowiek nie zmienia sposobu myślenia, jego walka z własnymi grzechami jest jak wyrywanie chwastów: ciągle na mowo odrastają. Gdy człowiek zmienia sposób myślenia na ewangeliczny, grzech traci powab zakazanego owocu., a staje się zgniłką...
A „wierzcie w Ewangelię”? Ha. To znaczy zaufać, że jej wskazania są dobre i z perspektywy wiecznego zbawienia – skuteczne. Ot, te z Kazania na górze. Droga dziewięciu błogosławieństw, odrzucenia gniewu i wyzwisk, droga czystości nie tylko w czynach, ale i myślach, droga prawdomówności, nie stosowania odwetu, szczerej pobożności, gromadzenia skarbów nie na ziemi,. ale w niebie, zaufania Bogu, powściągliwości w sądzeniu i unikaniu obłudy, wytrwałości w modlitwie...
„Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Jeśli zrobimy, być może zobaczymy cuda...
Niedziela Chrztu Pańskiego - Znak przynależności.
Pan powiedział: «Idzie mocniejszy ode mnie;
On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem» (por. Łk 3,6)
Chrzest Jezusa w Jordanie to moment zwrotny w Jego życiu, który inauguruje Jego mesjańską misję. Od tej chwili staje się On osobą publiczną. Przez fakt rytualnego obmycia, które jest zewnętrznym znakiem nawrócenia, Pan solidaryzuje się z całym rodzajem ludzkim i włącza się w grono grzeszników, choć sama jest bez grzechu. A zarazem przyjmuje na siebie grzechy ludzi, których pragnie włączyć w swoje dzieło zbawcze.
Chrzest jest znakiem przynależności, który określa tożsamość ucznia Jezusa, włączając go do rodziny dzieci Bożych, czyli Kościoła. Wspólnoty, którą łączy jeden Pan, jedna wiara i jeden chrzest. W Bożym planie zbawienia mamy więc różne epoki: chrzest wodą (Epoka Obietnicy), chrzest Duchem (Epoka Wypełnienia) i chrzest ogniem (Ostateczne Dopełnienie). Warto więc zatrzymać się dziś nad swoim chrztem i miejscem w misji Kościoła, jaką posiadamy. I podziękować Bogu za ten znak szczególnej przynależności do Niego.
Pozwól, by łaska twego chrztu owocowała na drodze świętości. Pozwól, aby wszystko było otwarte na Boga i dlatego wybierz Jego, wybieraj Boga wciąż na nowo. Nie zniechęcaj się, ponieważ masz moc Ducha Świętego do tego, by świętość była możliwa. Ona w głębi jest owocem Ducha Świętego w twoim życiu (por. Ga 5, 22-23).
