Dokładnie 7 maja ubiegłego roku w naszej parafii do istnienia powołana została Chorągiew Rycerzy Zakonu Świętego Jana Pawła II. Zasadniczym celem Zakonu Rycerzy Św. Jana Pawła II jest formacja katolików-mężczyzn świeckich poprzez stawianie sobie wzór osoby patrona - Świętego Jana Pawła II (Karola Wojtyły), który swoim świadectwem pokazywał jak harmonijnie można łączyć męskość i świętość zarówno dziś jak i w wymiarze uniwersalnym. Do Chorągwi, która liczy 7 mężczyzna należą panowie Janusz, Jacek, Piotr, Tomasz, Szymon, Arkadiusz i Bartosz. 

Dziś podczas Mszy Świętej o godz. 11.00 uroczyście świętowali swój "roczek". Była wspólna modlitwa, wiele ciepłych słów i jak na urodziny przystało torty. Ale nie byle jakie, bo tak duże, że poczęstowani zostali wszyscy parafianie, którzy brali udział we Mszy Świętej. Wydano ponad 100 kawałków, więc były to huczne urodziny. Panom życzymy wytrwałości w wierze i wielu łask Bożych w życiu osobistym i tym wspólnotowym.

Vivat Iesus ! Totus Tuus!

Czwarta Niedziela Wielkanocna, Niedziela Dobrego Pasterza. W czytaniach tej niedzieli nauka nijak nie przystająca do często lansowanego dziś słodkawego i ckliwego spojrzenia na wiarę. „Nawróćcie się”, „ratujcie się” – słyszę św. Piotra mówiącego do słuchających go Żydów. Bo niewiara, niewiara w Chrystusa, nie przyniesie wam zbawienia. Mocno na przekór dzisiejszej „teologicznej poprawności”. „

To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a znosicie cierpienia. Do tego bowiem jesteście powołani” – pisze ten sam Piotr w swoim liście. Na przekór oczekiwaniom sprzed nie tak dawna jeszcze, że po upadku komunizmu rychło nastanie w Polsce królestwo Boże. No i Jezus, bez ogródek stwierdzający, że „kto nie wchodzi do owczarni przez bramę – którą jest On sam – ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem”. Nagana także dla niektórych współczesnych, którzy poprawiają Jezusa odrzucając z Jego nauczania to, co zdaje im się nie pasować do naszych nowoczesnych czasów.

Tak, nauka Chrystusa i Jego Apostołów a nasze dzisiejsze oczekiwania dotyczące wiary to czasem jednak nie to samo.

       Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma, niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz (por. Łk 24, 32).Nie tylko nieznajomość prawa szkodzi. Podobnie dzieje się z nieznajomością Pisma, co wykazał zmierzającym do Emaus uczniom Nieznajomy, który przyłączył się do nich jako towarzysz drogi. „Nie wiem”, „nie znam” – jakże łatwo się usprawiedliwić, wycofać na pozycję statysty, kibica, człowieka niezaangażowanego. Są przecież inni… Ale czy o to chodzi? Może warto wyrzucić ze swojego codziennego słownika wyrażenie „nie wiem”, zamieniając je ze stwierdzeniami typu: „poszukam”, „zapytam”, „zorientuję się”.

Nieznajomość proroctw w konfrontacji z Nieznajomym obnażyła wewnętrzne lęki uczniów, niepewność przyszłości i niezrealizowane oczekiwania: „A my spodziewaliśmy się”. Patrząc na biblijną scenę wędrówki dwóch uczniów do Emaus, może warto zagłębić się w lekturę Pisma Świętego. Wszystko po to, aby spotkać się ze Zmartwychwstałym. I w świetle słowa Bożego lepiej poznać tajemniczego Wędrowca oraz rozeznać motywy swoich decyzji, działań oraz towarzyszące im uczucia i emocje.

Od środy 12 kwietnia do niedzieli 16 kwietnia trwały w naszej parafii Misje Święte. Przez pięć dni mogliśmy wraz z ojcem Robertem Niklem - franciszkaninem z Osiecznej rozważać temat przewodni czyli hasło "Bóg bogaty w Miłosierdzie". Każdy dzień, to inne spojrzenie na Miłosierdzie Boże, a przede wszystkim na narzędzia jakie Bóg zostawił nam przez Jezusa Chrystusa Zbawiciela- sakramenty święte. To właśnie one, a szczególnie umiłowanie Eucharystii, mogą sprawić, że Bóg w swojej miłości zlituje się nad nami grzesznikami.

Przeżyliśmy dzień z nauką dla dzieci i młodzieży szkolnej, dzień pokutny, dzień chorych, dzień małżeństw oraz szczególny dzień 13 kwietnia , w którym uroczyście wprowadziliśmy relikwie Świętej Faustyny do naszej świątyni. Były to bardzo obfite w treści i przeżycia duchowe dni, które mają przyczynić się do umocnienia i pogłębienia naszej wiary.

Na zakończenie Misji zostały poświęcone nasze domowe Krzyże i oddaliśmy hołd Krzyżowi Misyjnemu. W imieniu księdza proboszcza dziękuję wszystkim za liczny udział w naukach misyjnych, a ojcu Robertowi za piękne i treściwe nauki misyjne. My, parafianie dziękujemy księdzu proboszczowi, za Świętego Jana Pawła II i Świętą Siostrę Faustynę, którzy poprzez Jego starania pojawili się w naszej parafii i pozostaną z nami na zawsze. Bóg zapłać.