IV NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU - Pan Jezus przywraca wzrok.

Katarzyna Stachowiak.

Przepiękne czytania tej niedzieli. W pierwszym słyszę, jak Bóg, do mającego namaścić nowego króla Samuela mówi: „Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost (…) nie tak bowiem, jak człowiek widzi, widzi Bóg, bo człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a Pan widzi serce”. Piękne pouczenie. Bóg widzi więcej niż człowiek. Warto próbować patrzyć, jak On. W drugim czytaniu słyszę wezwanie, że skoro byliśmy niegdyś ciemnością, ale teraz, dzięki Chrystusowi staliśmy się w Nim światłością, to powinniśmy postępować jak dzieci światłości. Też piękne: być dzieckiem światła, nie ciemności. Być czystym, przejrzystym, bez podstępu. W Ewangelii natomiast, o uzdrowieniu niewidomego od urodzenia, słyszę Jezusa mówiącego o sobie: „Jestem światłością świata”. Pamiętam: trzy rozdziały dalej w Ewangelii Jana doda: „kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”. Powiedzieć dzisiejszemu światu, że bez Chrystusa nie widzi, że jest ślepy? Obrazi się. Ale taka prawda. Bez Chrystusa człowiek może i widzi swój czubek nosa, ale niewiele więcej. Błąka się po omacku.

Słyszę w Ewangelii, że podobnie zareagowali na te słowa Jezusa słuchający Go faryzeusze. On ich obraża – uznali – oni przecież nie są niewidomi, są mędrcami, którzy widzą! Znamienna jest odpowiedź, którą daje im Jezus. „Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu, ale ponieważ mówicie: «Widzimy», grzech wasz trwa nadal”. Dziś… Cóż, dziś też wielu uważa, że bez Chrystusa całkiem dobrze widzi. Do niczego Go nie potrzebują, są mądrzejsi. I gdyby byli po prostu niewidomi, nie znali Jezusa. Ale oni twierdzą, że doskonale bez Niego widzą! Dlatego żyją w grzechu; ich grzech trwa.

Mocne te słowa Jezusa wobec tych, którzy Go odrzucają. Niepoprawnie to brzmi w czasach, gdy głoszenie z pokorą, szacunkiem i miłością Dobrej Nowiny myli się z niemądrym kokietowaniem niewierzących. Niestety, o wielu z nich też można by pewnie powiedzieć: ich grzech trwa.

Podczas dzisiejszej Mszy Świętej z udziałem dzieci ksiądz proboszcz zwrócił uwagę na to, że we Mszy Świętej należy czynnie uczestniczyć. Jedni śpiewają, jak p. Jacek i schola, inni służą do Mszy Świętej jako ministranci czy rycerze, jeszcze inni pomagają w udzielaniu Komunii Świętej, jak szafarz p. Heniu. Każdy może aktywnie włączyć się w liturgię. Także ci, którzy siedzą w ławkach, nie biorąc udziału bezpośrednio w posłudze mogą we Mszy Świętej aktywnie uczestniczyć. Należy śpiewać, odmawiać modlitwy oraz przyjmować odpowiednią postawę. Z każdego miejsca można włączyć się we Mszę Świętą, trzeba tylko tego chcieć.