Za głosem serca - XXVI Niedziela Zwykła.

Katarzyna Stachowiak.

Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie (Łk 16,19).

Oczy są zwierciadłem duszy. W nich można zobaczyć całe bogactwo albo ubóstwo człowieka. Warto przyjrzeć się oczom bogacza, który notorycznie ignoruje prośby Łazarza o wsparcie albo z litości, na odczepnego, rzuca mu jakieś drobne.

Dobrze widzi się jedynie sercem. Ono jest miarą człowieka. Serce hojne naśladuje miłosiernego Ojca. Kiedy człowiek odczuwa sytość, jego serce staje się stwardniałe, a pięści zaciskają w kieszeni plik banknotów.

Droga wiodąca do zbawienia prowadzi przez wrażliwe serce, otwarte na Boga i drugiego człowieka. Albowiem hojnego dawcę miłuje Bóg.

Myśl papieża Franciszka

Pan pragnie kształtować serca ojców, serca matek: serca otwarte, zdolne do wielkiego zaangażowania, hojne w dawaniu siebie, współczujące w pocieszaniu smutków i mocne, aby umacniać nadzieje (Orędzie na 58. Światowy Dzień Modlitw o Powołania).

Podczas Mszy Świętej z udziałem dzieci odegrana została scenka, w której dzieci mogły utrwalić sobie przesłanie dzisiejszej Ewangelii. Nie ważne co zgromadzimy tutaj na ziemi, skoro nie potrafimy się tym podzielić z innymi. Ważne jest, aby potrafić się dzielić miłością, sercem i tym co posiadamy. Wtedy nasze życie jest wartościowe i zasłużymy sobie na Niebo. Na zakończenie rozlosowane zostało Ziarno, które wzbudziło wiele radości wśród obecnych na Mszy Świętej.